Συμβασιούχοι ΟΤΑ: παιδιά ενός κατώτερου θεού;


Δημήτρης Περπατάρης, Γιάννης Χατζηχρήστου*

(πηγή: efsyn.gr)

Κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία θα μπορούσε να θεωρηθεί η πρόσφατη έκθεση του ΓΛΚ (2/13620/ΔΕΠ/5-3-2024) που εκδόθηκε ως απάντηση σε ερώτημα ΟΤΑ αναφορικά με τη μισθολογική εξέλιξη των εργαζομένων που υπηρετούν σε δημόσιους φορείς με προσωρινή διαταγή. Το πολυσυζητημένο έγγραφο, παρά τη σθεναρή απαίτηση των συνδικάτων για άμεση ανάκλησή του και παρά τις δεσμεύσεις των υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών για την άμεση επανεξέταση του ζητήματος, εξακολουθεί να ισχύει θέτοντας τους συμβασιούχους σε μια οιονεί «δεύτερη ταχύτητα», οι οποίοι πέρα από τη χρόνια μάχη τους για τη διατήρηση της προσωρινής διαταγής έρχονται αντιμέτωποι με ένα «έγγραφο-φρένο» το οποίο εμποδίζει τη μισθολογική τους ωρίμανση σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες δημοσίας τάξεως διατάξεις και τους καταδικάζει σε επισφαλή και αναξιοπρεπή εργασία με αποδοχές κατώτερες των κατώτατων.

Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι η ερμηνεία διατάξεων νόμου και η «υπόδειξη» του τρόπου εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων εκφεύγει των ορίων της αρμοδιότητας του ΓΛΚ του οποίου οι αρμοδιότητες περιορίζονται στις προβλεπόμενες στο α. 3 του ν. 2362/1995. Αναφορικά με ερωτήματα που άπτονται της επίλυσης νομικών ζητημάτων στο Δημόσιο, γνωμοδοτική αρμοδιότητα έχει το ΝΣΚ (α. 8 παρ. 1 ν. 4831/2021). Παρά τα ανωτέρω, έως και σήμερα, ήτοι έναν μήνα από τη δημοσίευση του εγγράφου, καθίσταται άξια απορίας η ολιγωρία των κυβερνητικών οργάνων και η μη παραπομπή των σχετικών ερωτημάτων που καταιγίζουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση από τα εποπτεύοντα υπουργεία στο ΝΣΚ, αν και έχουν ήδη τεθεί ενώπιον του υπηρεσιακού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων δύο πληρέστατα γνωμοδοτικά σημειώματα, τα οποία δίνουν το «πράσινο φως» για τη σύμφωνη με το ενιαίο μισθολόγιο εξέλιξη των συμβασιούχων που απασχολούνται με προσωρινή διαταγή.

Ειδικότερα, κατά το ΓΛΚ: «Σύμφωνα με την προσωρινή διαταγή ασφαλιστικών μέτρων η υπηρεσία σας θα πρέπει να αποδέχεται προσωρινά τις υπηρεσίες των αιτούντων, καταβάλλοντας σε αυτούς τις συμφωνηθείσες αποδοχές τους μέχρι την οριστική εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων…Επιπλέον, οι υπάλληλοι των οποίων η σύμβαση έληξε και απασχολούνται δυνάμει προσωρινής διαταγής δεν εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα με το ν. 4354/2015, ούτε είναι δικαιούχοι των αυξήσεων του ν. 5043/2015, διότι η απασχόλησή τους κατά το χρονικό διάστημα αυτό δεν στηρίζεται στη σύμβαση εργασίας».

Ο άκαμπτος, ανελαστικός τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος από το ΓΛΚ, προκειμένου να τεθεί «στον πάγο» η μισθολογική εξέλιξη των συμβασιούχων, εκτοπίζοντας βιαίως την πιο ευάλωτη κατηγορία εργαζομένων από το πεδίο των ν. 4354/2015 και 5045/2023, και, περαιτέρω, αποκλείοντας το προσωπικό αυτό ακόμη και από την προσαύξηση των 40 € που θα έδινε μια ταπεινή ενίσχυση στις γλίσχρες αποδοχές του, μας προβλημάτισε αναφορικά με την εγκυρότητα των παραπάνω επιχειρημάτων.

Κατά τη διατύπωση των διατακτικών των προσωρινών διαταγών, η αναφορά στις «αντίστοιχες» και «νόμιμες» (και όχι «συμφωνηθείσες») αποδοχές που υποχρεούται ο ΟΤΑ να καταβάλλει έχει την έννοια ότι, κατά τη διάρκεια ισχύος της προσωρινής διαταγής, η έννομη σχέση θα διατηρηθεί αμετάβλητη, δηλαδή θα συνεχίσει να διέπεται από τους ίδιους μισθολογικούς όρους και να καταλαμβάνεται από το σύνολο των διατάξεων των ν. 4354/2015 και ν. 5045/2023 που διαμορφώνουν το «νόμιμο» καθεστώς αμοιβής των υπαλλήλων ορισμένου χρόνου στους ΟΤΑ. Περαιτέρω, η αναφορά στο α. 7 του ν. 4354/2015 περί «σχέσης» και όχι σύμβασης εργασίας αποσυνδέει τον αναγκαίο για τη μισθολογική εξέλιξη χρόνο από το συμβατικό πλαίσιο πρόσληψης και προκρίνει το είδος της σχέσης ως εξαρτημένης εργασίας. Συνεπώς, η εξαρτημένη εργασία που παρέχεται σε εκτέλεση μη οριστικών αποφάσεων θα πρέπει να προσμετράται ως χρόνος εργασίας υπό το προηγούμενο νομικό καθεστώς. Αλλωστε, διαφορετική προσέγγιση προσκρούει ευθέως στις αρχές της ισότητας (4 παρ. 1 Σ) και της ίσης μεταχείρισης (22 παρ. 1 β' Σ, 119 της Συνθήκης της EOK, 4 της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ).

Συνεπώς επί των ερωτημάτων που τέθηκαν ενώπιον του ΓΛΚ προσήκει καταφατική απάντηση. Καθίσταται δε αυτονόητο ότι κατά την προαγωγή από το κατώτερο μ.κ. στο αμέσως επόμενο θα πρέπει να χορηγούνται τόσο οι «αντίστοιχες» μισθολογικές ωριμάνσεις όσο και οι «νόμιμες» προσαυξήσεις που συμπληρώνουν τους βασικούς μισθούς των υπαλλήλων των ΟΤΑ.

Το ανωτέρω, επιπόλαιο έγγραφο του ΓΛΚ, με αδόκιμη νομική ορολογία («προσωρινή διαταγή ασφαλιστικών μέτρων»), παρά τη φτωχή νομική του υποστήριξη, πυροδοτεί τη δημιουργία συνθηκών ομηρίας και άνισης διακριτής μεταχείρισης σε βάρος χιλιάδων εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση οι οποίοι συνεχίζουν να απασχολούνται ως προσωπικό δεύτερης κατηγορίας στον ίδιο πάγκο εργασίας με τους μόνιμους συναδέλφους τους.

*Δικηγόροι-εργατολόγοι

Καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης: Θέλουμε ταχύτητα, αλλά πώς και με τι κόστος

Του Δικηγόρου - Εργατολόγου, Δημήτρη Περπατάρη

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Reporter Inside Information Magazine - Ιούλιος 2023



Αναντίρρητα σε ένα Κράτος Δικαίου οι ρυθμοί απονομής της Δικαιοσύνης συνιστούν οδοδείκτη της Δημοκρατίας μίας χώρας. Και τούτο, γιατί σαφέστατα απώτερος στόχος είναι πάντοτε η ταχύτερη ειρήνευση του εννόμου δικαιώματος που έχει κατά περίπτωση πληγεί κατ’ ορθό και δίκαιο τρόπο σύμφωνα με το γράμμα αλλά και την τελολογία του κανόνα δικαίου.

Σε συγκριτικές μελέτες και διαγράμματα η Ελλάδα δυστυχώς καλπάζει ασθμαίνουσα στις τελευταίες χώρες της ΕΕ αναφορικά με την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης, δεδομένου ότι οι απαιτούμενες ημέρες για την επίλυση μιας διαφοράς στον πρώτο βαθμό είναι κατά μέσο όρο 637, ήτοι γύρω στη διετία, ενώ για την τελεσίδικη επίλυση αυτής, στον Άρειο Πάγο ή το ΣτΕ, είναι κατά μέσο όρο 1.627 ημέρες, ήτοι γύρω στα 4μιση χρόνια.

Οι λόγοι πίσω από αυτήν την καθυστέρηση είναι πολλοί και ουδεμία πανάκεια δεν υπάρχει. Ακούμε πολλούς που προτάσσουν ως πιθανή λύση την ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης. Μα ήδη λόγω κόβιντ μεγάλο μέρος καταθέσεων δικογράφων γίνονται ηλεκτρονικά, αντίγραφα δικαστικών αποφάσεων αποστέλλονται μέσω email, και μία σειρά από πιστοποιητικά εκδίδονται πλέον ηλεκτρονικά μέσω online πλατφόρμας. Αυτό που φαίνεται να λησμονούν οι “ευαγγελιστές” της ψηφιοποίησης είναι ότι πίσω από όλες τις υπηρεσίες που διεκπεραιώνονται ψηφιακά, υπάρχει ένας υπάλληλος που δουλεύει ακόμη και εκτός του ωραρίου του, προκειμένου να ανταποκριθεί στον ολοένα και αυξανόμενο όγκο εργασίας.

Και για να το πούμε απλά. Καλή είναι η ψηφιοποίηση αλλά η υποστελέχωση και η εν γένει υποχρηματοδότηση των δικαστηρίων είναι γνωστός βραχνάς των ίδιων των υπαλλήλων που πελαγώνουν και δεν προλαβαίνουν, όσο και κατ’ επέκταση των Δικηγόρων και των εντολέων τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο προϋπολογισμός για το Υπουργείο Δικαιοσύνης μειώθηκε σταδιακά κατά την τελευταία δεκαετία, με αποτέλεσμα από τα 914.000.000 Ευρώ, στα οποία ανερχόταν το 2009, να ανέρχεται στα 622.000.000 Ευρώ το 2017 και στα 578.368.000 Ευρώ το 2022. Συνεπώς, όσο οι υπηρεσίες των δικαστηρίων, ακόμη και όσες εκτελούνται απομακρυσμένα, δεν διεκπεραιώνονται από κάποια εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης τύπου ChatGPT, αλλά από ένα ελλιπές και χρόνια υποστελεχωμένο σώμα δικαστικών υπαλλήλων, επιτάχυνση δεν θα υπάρξει.

Μιλούν πολλοί για εξωδικαστική επίλυση διαφορών, με βασικές επιλογές τη Διαμεσολάβηση και τη Διαιτησία. Πράγματι κι εγώ ο ίδιος ως μάχιμος Δικηγόρος και Εργατολόγος, όταν υπάρχει περιθώριο εξεύρεσης της ευνοϊκότερης και δη ταχύτερης εξωδικαστικής λύσης, σαφέστατα και ενθαρρύνω τους εντολείς μου προς τον αυτόν τον δρόμο αν και εφόσον δεν συνθηκολογεί αναπόδραστα το έννομο συμφέρον τους. Με όλο το σεβασμό, ωστόσο, προς τους συναδέλφους Διαμεσολαβητές, πόσες πραγματικά φορές βρίσκεται εξωδικαστική λύση; Ιδίως, δε, μετά την εφαρμογή της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης στην νέα Τακτική Διαδικασία, πόσες πραγματικά φορές επιτυγχάνεται ένας συμβιβασμός ώστε να αποφορτιστούν τα Δικαστήρια από μερικές υποθέσεις, και πόσες μία τυπική fasttrack υποχρεωτική διαμεσολάβηση συμβαίνει απλά για να τηρηθεί η προβλεπομένη προδικασία ως όρος του παραδεκτού;

Έχει στηλιτευθεί άλλωστε πόσο εγκληματικό ήταν, ιδίως σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης έμφυλης βίας, να θεσπιστεί με το άρθρο 11 του Ν. 3500/2006 η λεγόμενη «ποινική διαμεσολάβηση» για την αντιμετώπιση των αδικημάτων της ενδοοικογενειακής βίας. Λόγω της φύσης του αδικήματος, εφόσον συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις δήθεν επιδιώκεται να επιλυθεί το ζήτημα σε ένα πλαίσιο συμβιβασμού, με άμεσο σκοπό την επανόρθωση των σχέσεων του θύτη με το θύμα, παρότι είναι γνωστό αφ’ ενός πόσο δύσκολο για ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας να μιλήσει, να καταγγείλει και να ακουστεί, αφ’ ετέρου να δραπετεύσει από τον φαύλο και τοξικό κύκλο της κακοποίησης. Άρα ούτε η εξωδικαστική επίλυση διαφορών συνιστά την λύση ή αντανακλά πάντοτε την καλύτερη δυνατή οδό προστασίας των εννόμων συμφερόντων του πολίτη.

Τέλος, όταν εξαντλούνται από παντού όλες οι φερόμενες και - όπως εκτέθηκε μάλλον επιφανειακές - προτάσεις επιτάχυνσης, έρχεται και η σειρά του δικαστικού σώματος να στοχοποιηθεί για την καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Άμα θέσουμε, ωστόσο, το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, όταν μόνο το Πρωτοδικείο Αθηνών εκδικάζει περίπου 200.000 υποθέσεις το χρόνο (!), με 400 Δικαστές να εκδικάζουν πολιτικές και ποινικές υποθέσεις και 420 δικαστικούς υπάλληλους να υποστηρίζουν το ανωτέρω δικαστικό έργο, είναι ειλικρινά απορίας άξιο να υπολογίσει κανείς κατά μέσο όρο πόσες δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εκδίδονται και δημοσιεύονται κάθε ημέρα, προκειμένου να φτάσουμε ταχύτητες Λουξεμβούργου και Αυστρίας (sic.). Μεθοδολογικά άλλωστε, πέρα από την ποσοτική έρευνα υπάρχει και η ποιοτική έρευνα. Αυτονόητο είναι λοιπόν ότι μολονότι μόνον ευκταίο είναι να επιταχυνθεί ο ρυθμός απονομής της Δικαιοσύνης, ουδείς επιθυμεί αυτό να επιτευχθεί σε βάρος της ίδιας της Δικαιοσύνης.

Και εξηγούμαι: στον νέο Δικαστικό Κώδικα, οι δικαστές που λαμβάνουν αρνητική εισήγηση για την προαγωγή τους και εφόσον δεν διασφαλίσουν θετική κρίση από κάποια μέλη του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να παρουσιαστούν στο ανώτατο όργανο και να εκφράσουν την άποψή τους και τις αντιρρήσεις τους για το «κόψιμο». Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο φέρεται να έκοψε δεκάδες δικαστικούς λειτουργούς από την προαγωγή τους, ενώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις όσων γνωρίζουν, το «κόψιμο» αφορούσε και πολλούς εξαιρετικά ικανούς, έμπειρους και δοκιμασμένους επί χρόνια δικαστές που χαίρουν εκτίμησης από το σύνολο των συναδέλφων τους. Βασικό κριτήριο ήταν η ταχύτητα απονομής Δικαιοσύνης. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε ότι σε ανακοίνωση της μειοψηφίας του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ζητήθηκε «να μη ληφθούν υπόψη μικρές καθυστερήσεις και συγκυριακές υπηρεσιακές υστερήσεις, σχετιζόμενες ιδίως με προβλήματα υγείας, οικογενειακά προβλήματα ή αυξημένη λόγω των συνθηκών χρέωση, που εύλογα μπορεί να αντιμετωπίσει ο καθένας μας στη διάρκεια του μακρού υπηρεσιακού του βίου».



Με άλλα λόγια, και λαμβάνοντας όλως ενδεικτικά τα αριθμητικά δεδομένα από την επίσημη ιστοσελίδα του Πρωτοδικείου Αθηνών, αν ήθελε υποτεθεί ότι ένας Δικαστής που χρεώνεται κατά μέσο όρο 500 υποθέσεις ανά δικαστικό έτος, θα πρέπει να εκδίδει κατά μέσο 2 αποφάσεις την ημέρα, κάθε ημέρα του έτους, συμπεριλαμβανομένων σαββατοκύριακων, αργιών, και λοιπών εορτών, και δίχως να προσμετρούμε τα ακροατήρια και λοιπές υπηρεσίες του στο Δικαστήριο. Όπως όλοι γνωρίζουν, όμως, κάθε δικαστική υπόθεση απαιτεί μελέτη της δικογραφίας, των αντικρουόμενων ισχυρισμών, καθώς και εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Πολλές, δε, δικογραφίες είναι ογκοδέστατες και απαιτούν ημέρες αν όχι εβδομάδες ή και μήνες μελέτης. Επιθυμούμε, λοιπόν, προκειμένου να επιταχύνουμε την απονομή της Δικαιοσύνης, σε ένα πλαίσιο απολύτως ασφυκτικό - αν όχι εκβιαστικό δυνάμει των τελευταίων τροποποιήσεων του νέου Δικαστικού Κώδικα - να εξωθούμε τους Δικαστές σε βεβιασμένες κινήσεις; Στην πλάστιγγα της Δικαιοσύνης, ιεραρχούμε ως υψηλότερο αγαθό την ταχύτητα από την ορθή απονομή αυτής; Προτιμούμε οι εντολείς μας και κατ’ επέκταση ο μέσος πολίτης να λαμβάνει μία δικαστική απόφαση όσο γρηγορότερα γίνεται, ακόμη και εάν είναι σε βάρος της εκτίμησης των ένδικων ισχυρισμών, της νομικής προβληματικής και των αποδεικτικών μέσων;

Και όλα αυτά, δίχως να λαμβάνουμε υπ’ όψιν την σώρευση υποθέσεων από την διετή σχεδόν αναστολή λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω πανδημίας, την καθυστέρηση εκδίκασης υποθέσεων λόγω έλλειψης διοικητικού φακέλου, τις περιπτώσεις που απαιτείται η γνώμη ειδικού επιστήμονα - εμπειρογνώμονα με αποτέλεσμα την έκδοση προδικαστικών αποφάσεων, τις μη νόμιμες κλητεύσεις που υποχρεώνουν σε επανάληψη συζήτησης, καθώς και την βίαιη διακοπή της δίκης λόγω θανάτου του διαδίκου.

Σε ένα Κράτος Δικαίου ένα ορθό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης, κρίνεται για την ταχύτητα του παρεμπιπτόντως, όχι όμως μεμονωμένα. Και έχει τεράστια σημασία και εμείς από το μετερίζι μας, ως Δικηγόροι συμπράττοντες Λειτουργοί της Δικαιοσύνης, αγωνιζόμενοι για την καλή λειτουργία της, να αναδεικνύουμε την πολυπλοκότητα του συστήματος αυτού. Εύκολες λύσεις όπως και εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν, και θα πρέπει να είμαστε σκεπτικοί με όσες λύσεις ή μομφές προβάλλονται ως πανάκεια.

Πηγή: Reporter.gr

Οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ προσφεύγουν στο Στρασβούργο


Εφημερίδα των Συντακτών (www.efsyn.gr)
 Γιάννης Κιμπουρόπουλος
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά του ελληνικού κράτους για την πολύχρονη παραβίαση των δικαιωμάτων τους και την άνιση μεταχείρισή τους ● Τι αναφέρουν οι δικηγόροι τους που υποστηρίζουν την προσφυγή.

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) του Στρασβούργου προσφεύγουν δεκάδες απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, που έπειτα από πολλά χρόνια δουλειάς είτε με συμβάσεις έργου είτε με 18μηνες συμβάσεις εργασίας μέσω ΑΣΕΠ, έμειναν χωρίς δουλειά μετά τον τελευταίο σχετικό διαγωνισμό λόγω υψηλότερης μοριοδότησης άλλων ομάδων.

Οι απολυμένες καθαρίστριες, με προϋπηρεσία 10 έως και 18 ετών σε εφορίες, τελωνεία και στο Γενικό Λογιστήριο, στην πλειονότητά τους είναι σε ηλικία άνω των 55 ετών και συναντούν ηλικιακό τείχος στην αγορά εργασίας. Τείχος άρνησης έχουν συναντήσει όμως και στα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών, που οχυρώνονται είτε πίσω από τη συνταγματική απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, είτε πίσω από τις δικαστικές αποφάσεις του εφετείου και του Αρείου Πάγου, που ανέτρεψαν πρωτόδικη απόφαση (του 2014) που τις δικαίωνε, διαπιστώνοντας ότι το ελληνικό δημόσιο έχει παραβιάσει συστηματικά την ευρωπαϊκή οδηγία απαγόρευσης της καταχρηστικής ανανέωσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου.

Έπειτα από την πολυετή – και δικαστική, νομική αλλά και... δικηγορική - ταλαιπωρία τους, οι καθαρίστριες με την υποστήριξη των δικηγόρων Δημήτρη Περπατάρη και Ζωής Καρέλλα, προσφεύγουν στο ΕΔΔΑ κατά του ελληνικού κράτους και της ελληνικής δικαιοσύνης για εξόφθαλμη παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, «έχοντας βαθειά επίγνωση της διπλής διάκρισης που υφίστανται τόσο ως γυναίκες όσο και ως επισφαλές προσωπικό καθαριότητας με συμβάσεις εργασιακής ομηρίας ορισμένου χρόνου», όπως αναφέρει ανακοίνωση των δικηγόρων που συνέταξαν την προσφυγή τους.

Όπως διευκρινίζουν, έργο του ΕΔΔΑ είναι ο έλεγχος της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), εκδικάζοντας προσφυγές πολιτών κατά παραβιάσεων δικαιωμάτων της ελευθερίας του λόγου και της θρησκείας ή του δικαιώματος σε μια δίκαιη δίκη... Παρέχει τη δυνατότητα τόσο διακρατικής όσο και ατομικής προσφυγής, μετά την εξάντληση των εσωτερικών ένδικων μέσων και οι αποφάσεις του είναι δεσμευτικές. Το ΕΔΔΑ διαπιστώνει αν η συγκεκριμένη πράξη ή παράλειψη του κράτους έχει παραβιάσει τα δικαιώματα του προσφεύγοντος και μπορεί να επιδικάσει και αποζημίωση για έξοδα και ηθική βλάβη.

Σε περίπτωση που διαπιστωθεί παραβίαση, το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να επιδικάσει επιπλέον χρηματική αποζημίωση στον πολίτη. Εάν η πράξη παραβίασης είναι νομοθετικό μέτρο, το ΕΔΔΑ δεν το ακυρώνει, αλλά μπορεί να το κρίνει αντίθετο με την ΕΣΔΑ και να επιδικάσει αποζημίωση στους θιγέντες. Η αρνητική δημοσιότητα που προκαλούν οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ αρκούν συνήθως, ώστε το κράτος να τροποποιήσει τη σχετική νομοθεσία.

«Παρότι, λοιπόν, σε ευθεία προσβολή της αρχής του Κράτους Δικαίου, το μόνο δικαίωμα (sic) που αναγνωρίστηκε σε αυτές τις σκληρά εργαζόμενες και αδικημένες γυναίκες ήταν να αποδεχτούν παθητικά τη μοίρα που τους φύλαγε το κράτος των “αρίστων”, σε πείσμα όσων προσδοκούσαν ότι μετά από σχεδόν δέκα χρόνια επισφαλούς εργασίας και άλλα δέκα σχεδόν χρόνια σκληρών αγώνων, εντός και εκτός των δικαστικών αιθουσών, οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών θα κουραστούν, θα παραιτηθούν και θα τα παρατήσουν, ΕΚΕΙΝΕΣ ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ γιατί όπως και χιλιάδες άλλες κι άλλοι, έχουν κατά τα ιστορικά και αληθινά όσο ποτέ λόγια του μεγάλου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ “ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί ίσοι”», τονίζουν στην ανακοίνωσή τους οι δικηγόροι Δ. Περπατάρης και Ζωή Αν. Καρέλλα.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ MEΣΩ ΠΡΟΓΡΑΜΑΜΤΩΝ STAGE ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ (ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ) ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ

Απόλυτα ΘΕΤΙΚΗ η μόλις πρόσφατα δημοσιευθείσα ως καθαρογραμμένη και θεωρημένη Απόφαση τ3674/2020 του ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ (ΤΜΗΜΑ 4ο ΠΟΛΙΤΙΚΟ) η οποία ανατρέποντας όλη την μέχρι σήμερα αρνητικής προγενέστερη Νομολογία ως προς το θέμα της εργασιακής τακτοποίησης των εργαζομένων με συμβάσεις δήθεν κατάρτισης μέσω των προγραμμάτων STAGE για δήθεν απόκτηση εργασιακής εμπειρίας από καταρτιζόμενους συμβασιούχους εργαζομένους, οι οποίοι στην πραγματικότητα καλύπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών απασχόλησής τους!

Μέχρι και σήμερα είχαν εκδοθεί μόνο πρωτόδικες θετικές αποφάσεις διαδικασίας Εργατικών Διαφορών για κρίσιμο ζήτημα της εργασιακής τακτοποίησης των εργαζομένων αυτής της πολυπληθούς αριθμητικά κατηγορίας καθώς και Απόφαση του Αρείου Πάγου για το ζήτημα των αποδοχών τους που υπολείπονταν των τακτικών αποδοχών υπαλλήλων των υπηρεσιών απασχόλησής τους. Έχουν επίσης αρχίσει να δικαιώνονται, μετά από πολύχρονη καθυστέρηση,  στο δίκαιο αίτημά τους για την ασφαλιστική τους κάλυψη με ένσημα ασφάλισης για συνταξιοδότηση (είχαν μόνο το ιατροφαρμακευτικό πακέτο κάλυψης όσο απασχολούνταν) και για όλα τα χρονικά διαστήματα πραγματικής απασχόλησής τους (πρόσφατα εκδόθηκαν από το γραφείο μας σχετικές Δικαστικές Αποφάσεις των αρμοδίων Διοικητικών Δικαστηρίων που έχουν παρουσιαστεί αποκλειστικά στην ιστοσελίδα www.aftodioikisi.gr).

Είναι όμως η πρώτη φoρά που ανώτερο Δικαστήριο της χώρας και μάλιστα το μεγαλύτερο Εφετείο της  το Εφετείο Αθηνών με την υπ΄ αριθ. 3674/2020 τελεσίδικη  Απόφασή του δικαιώνει εργαζόμενη αυτής της κατηγορίας αποδίδοντας της ισότιμα δικαιώματα ως προς τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα του Ελληνικού Δημοσίου (Υπουργείο Οικονομικών) διατάσσοντας την κατάταξη της εργαζόμενης σε θέση αορίστου χρόνου!

Όπως δήλωσε ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος της δικαιωθείσας εργαζόμενης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ Εργατολόγος και Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο : 

"Για όλους εμάς τους νομικούς συμπαραστάτες των εργαζομένων που πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή και αγωνιζόμαστε μέχρι και σήμερα,  παρά τα χρόνια που περάσανε και τις πολλές αρνητικές αποφάσεις και που δεν το βάλαμε κάτω εγκαταλείποντας τις σχετικές υποθέσεις και τους εργαζομένους τους,  είναι μια ύψιστη στιγμή δικαίωσης από την ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη.
Μεγάλη ιστορική επιτυχία  που θα ήθελα να την αφιερώσω στην μνήμη του φίλου και μαχόμενου συναδέλφου Βαγγέλη Μπέη  που μαζί δώσαμε τα δίσεκτα χρόνια τις δικαστικές αυτές μάχες και  που ο πρόωρος χαμός του μας στέρησε από το λαμπρό νομικό μυαλό του και το ήθος στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων αυτών των  εργαζομένων – παιδιών ενός κατώτερου θεού για πολλούς.
Αυτών των εργαζομένων που για χρόνια αποτέλεσαν αντικείμενο της πιο ανισότιμης και δυσμενούς εργασιακής μεταχείρισης από το σύνολο των συμβασιούχων εργαζομένων της χώρας μας παρά το γεγονός ότι με την φτηνή εργασία τους κάλυπταν επί χρόνια ανάγκες των υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα
"  


ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΜΕ ΔΥΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Δυο θετικές δικαστικές αποφάσεις δικαιώνουν συμβασιούχους εργαζομένους στο ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ και συγκεκριμένα αφορούν η μεν πρώτη εργαζόμενη στις Διοικητικές Υπηρεσίες του ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ και η δεύτερη επί χρόνια εργαζόμενη μουσικό στη ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ Κ.Ε.Δ.Α.


Το Πρωτοδικείο Αθήνας (το μεγαλύτερο της χώρας) με δύο σημαντικές πρόσφατες Αποφάσεις του διατάσσει την εργασιακή τακτοποίηση δύο εργαζομένων στο ΔΗΜΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ, αναγνωρίζοντας με δεσμευτικές Δικαστικές Αποφάσεις του ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Φορέων απασχόλησής τους.

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος των εργαζομένων ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο – Εργατολόγος εξήρε με σχετική δήλωσή του τόσο την ευθυκρισία των Ελλήνων Δικαστών ως προς τον τρόπο εφαρμογής της σχετικής Εθνικής και ευρωπαϊκής Νομοθεσίας για την απασχόληση ορισμένου χρόνου, που έχει εφαρμογή και στους εργαζόμενους που προλήφθηκαν υπό τον μανδύα των αυξημένων αναγκών που ανέκυψαν με την πανδημία και οι οποίες λήγουν την 31η Μαρτίου 2022 με οριακές παρατάσεις τους όσο και την απόλυτα θετική στάση της Δημοτικής Αρχής.

Έκτακτη ανακοίνωση για παθόντες της κακοκαιρίας "Ελπίδα"

Τις τελευταίες μέρες ως Δικηγορική Εταιρεία δεχόμαστε δεκάδες  τηλεφωνήματα από ανθρώπους που πλήχθηκαν από την κακοκαιρία και ειδικότερα όσους  εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό. 

Ειδικότερα οι πολίτες που εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό, μας ρωτούν αν μπορούν να στραφούν νομικά κατά της εταιρείας λειτουργίας της  Αττικής Οδού και να διεκδικήσουν ένα ποσό μεγαλύτερο από το φειδωλό ποσό των 2.000 ευρώ που ανακοινώθηκε μέσω προτροπής της Κυβέρνησης ότι θα λάβουν ως αποζημίωση.

Η απάντηση είναι πως σαφέστατα υπάρχου νομικές ευθύνες και υπαιτιότητα της Αττικής Οδούς και του Διαχειριστή της. 

Για την ακρίβεια ο Διαχειριστής της Αττικής Οδούς φέρει ποινικές ευθύνες, ήτοι παρακώλυση συγκοινωνιών (άρθρο 292 Ποινικού Κώδικα) και διατάραξη ασφάλειας των συγκοινωνιών (άρθρο 290 Ποινικού Κώδικα). Όφειλε ο Διαχειριστής να έχει προβλέψει το αποτέλεσμα, δηλαδή των εγκλωβισμών χιλιάδων αυτοκινήτων, πράγμα που δεν έπραξε αν και προηγήθηκαν οι σχετικές εκτιμήσεις. 

Πέραν ωστόσο των ποινικών ευθυνών του Διαχειριστών εγείρονται και αστικές αξιώσεις για την ηθική βλάβη (ψυχική ταλαιπωρία) που υπέστησαν οι ταλαιπωρημένοι οδηγοί καθώς και για τυχόν ζημιές που από διαφυγόντα κέρδη (αδυναμία προσέλευσης στην εργασία) ή επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του (πχ καθυστέρηση λήψης φαρμακευτικής αγωγής). (άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα). 

Όσον δε αφορά τα ποσά που επιδικάζονται από τα Πολιτικά Δικαστήρια στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αυτά ξεπερνούν αισθητά τα 2.000 ευρώ που προσφέρονται από την εταιρεία και μπορεί να αγγίξει πενταψήφια ποσά. 

Κατά τα λοιπά, αντίστοιχες ποινικές και αστικές αξιώσεις μπορούν να εγερθούν και κατά των Περιφερειών για τους δρόμους που είναι υπ’ ευθύνη τους. 

Για κάθε έναν από εσάς, που επιθυμεί να διεκδικήσει την νόμιμη αποζημίωση του με αξιώσεις και την δικαίωσή του για την ταλαιπωρία που υπέστη με κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητας, της υγείας και της ζωής του, υπαιτιότητα της Αττικής Οδούς, η νομική μας ομάδα είναι στην διάθεση σας. 


ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ
ΛΕΩΦ. ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΣΟΦΙΑΣ 110 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. 210 3645656 info@ perpataris.gr

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΜΕΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας με πρωτοποριακή Απόφασή Του κατά τη διαδικασία των Εργατικών Διαφορών δικαιώνει και επιβάλει με απειλή αστικής ποινής συμβασιούχους εργαζομένους του Υπουργείου Πολιτισμού που απασχολούνται ως πιστοποιημένοι φύλακες ειδικών τυπικών προσόντων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία του και μάλιστα χωρίς να διαθέτουν ιδιαίτερα μακροχρόνια προϋπηρεσία.

Ο νομικός λόγος έχει να κάνει με την πρόσφατη Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που έχουμε πρόσφατα παρουσιάσει και με την απόδειξη της κάλυψης παγίων και διαρκών αναγκών καθόσον κρίθηκε ότι οι ανάγκες φύλαξης υπερβαίνουν τις δυνατότητες του μονίμου προσωπικού του Υπουργείου και οι αρχαιολογικοί θησαυροί της χώρας έχουν απόλυτη ανάγκης πλήρους και σταθερής καθ’ όλο το 24ωρο φύλαξης.

Πρόκειται για συμβασιούχους εργαζομένους στις σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας όπως η Ακρόπολη, η Επίδαυρος, ο Μυστράς, η Δήλος ή η Νικόπολη που εργαστεί ως φύλακες αρχαιοτήτων.

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος τους Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και Εργατολόγος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ δήλωσε αποκλειστικά στο aftodioikisi.gr.gr ότι η ιστορική αυτή απόφαση τιμάει την Ελληνική Δικαιοσύνη και τον Νομικό κόσμο της χώρας μου που πάντοτε βρισκόταν στην πανευρωπαϊκή πρωτοπορία της υπεράσπισης εργασιακών δικαιωμάτων αφού με τη Δικαστική αυτή άμεσα εκτελεστή Απόφαση και τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό συμβάσεων εργαζομένων ως αορίστου χρόνου δικαιώνει εργαζόμενους που υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες υπερασπίζονται τον πολιτισμό μας και τους θησαυρούς του που είναι κτήμα όλης της οικουμένης.

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΤΟΥ Ο.Τ.Ε

Στις 14/01/2021 κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών από τον Πληρεξούσιο Δικηγόρο Δημήτριο Σπ. Περπατάρη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με προσωρινή διαταγή  εργαζόμενης της Ο.Τ.Ε Α.Ε για την  αναστολή της μετακίνησής της θυγατρική εταιρεία Cosmote e- Value, στα πλαίσια της απόσχισης κλάδων από την μητρική εταιρία σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 178/2002.

Η αίτηση αυτή κρίθηκε σε επίπεδο προσωρινής διαταγής στις 22/01/2021 όπου η Πρόεδρος Πρωτοδικών κα Έλενα Πεδιαδίτη απεφάνθη θετικά στο αίτημα της εργαζόμενης να ανασταλεί η μετακίνησή της από την «Ο.Τ.Ε Α.Ε» στην «Cosmote E- Value». Η συγκεκριμένη υπάλληλος εργαζόταν επί 35 σχεδόν έτη στο Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού της «Ο.Τ.Ε Α.Ε» και εκλήθη βάσει της απόσχισης να εργαστεί στα λεγόμενα ‘’Call Center’’.

Κατά της απόφασης αυτής, ασκήθηκε από την «Ο.Τ.Ε Α.Ε» αίτηση ανάκλησης η οποία ωστόσο δεν έγινε δεκτή. 

Στις 19/07/2021 δικάστηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών η αίτηση για την λήψη ασφαλιστικών μέτρων της εργαζόμενης (προσωρινή ρύθμιση κατάστασης) όπου ο Πρόεδρος Πρωτοδικών κύριος Ζήμνας Παντελεήμων έκρινε θετικά το αίτημά της για την αναστολή της μετακίνησής της στην θυγατρική εταιρεία Cosmote E- Value σύμφωνα με την 3470/2021 απόφασή του.

Πρόκειται για την τρίτη στη σειρά θετική κρίση της Ελληνικής Δικαιοσύνης απέναντι στο αίτημα της εν λόγω εργαζόμενης για προσωρινή δικαστική προστασία λόγω της παράνομης και καταχρηστικής μετακίνησής της, από τον Τομέα Ανθρώπινου Δυναμικού της Ο.Τ.Ε Α.Ε στα Call Center της Cosmote E-Value. 

Η έκδοση της υπ’ αριθμ. 3470/2021 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων αποτελεί την πρώτη θετική απόφαση σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων (και όχι απλά προσωρινής διαταγής) που αναστέλλει την μετακίνηση εργαζόμενου από την μητρική στην θυγατρική της εταιρία, γεγονός που αυξάνει τις ελπίδες και τις πιθανότητες εκατοντάδων εργαζομένων της Ο.Τ.Ε Α.Ε για την οριστική τους δικαίωση απέναντι σε μια προσχεδιασμένη και παράνομη υπονόμευση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. 

Απόφαση 3470/2021 (pdf)



Αθήνα, 15/09/2021
Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι της Εργαζόμενης
Δημήτριος Σπ. Περπατάρης
Νικόλαος Ευ. Ρουκλιώτης
Νικόλαος Β. Παντερμαλής

Δικαστικό φρένο στις μεθοδεύσεις

(δημοσίευση στην ΑΥΓΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ)

Ο εργατολόγος Δημήτρης Περπατάρης καυτηριάζει μέσω της «Α» τη μεθοδευμένη πρακτική της διοίκησης του ΟΤΕ να προβεί, πριν από την απόσχιση των κλάδων, σε σκόπιμες μετακινήσεις εργαζομένων σε υπηρεσίες ή διευθύνσεις που επρόκειτο να απορροφηθούν από τις θυγατρικές, «κατά προφανή και πρωτοφανή καταστρατήγηση του Προεδρικού Διατάγματος 178/2002 για τη μεταβίβαση επιχείρησης, με σκοπό να υπαχθούν οι εργαζόμενοι αυτοί στον κανόνα της αυτοδίκαιης μεταβίβασης των εργασιακών τους σχέσεων στις θυγατρικές, να απολέσουν τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα που συνεπάγονται η επιχειρησιακή ΣΣΕ του ΟΤΕ και ο Οργανισμός Προσωπικού και να βρεθούν πλέον σε μια κατάσταση πλήρους εργασιακής αβεβαιότητας».

Τα δικαστήρια, σημειώνει ο εργατολόγος, έχουν ήδη, έως έναν βαθμό, αποδοκιμάσει τη μεθοδευμένη αυτή πρακτική με την έκδοση προσωρινών διαταγών που δικαιώνουν (έστω και προσωρινά) κάποιους εργαζομένους που έχουν προσφύγει ατομικά στη Δικαιοσύνη.

Αδιαφορεί προκλητικά για δικαστική απόφαση

Αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση συνδικαλιστή που πέτυχε τη χορήγηση της προσωρινής διαταγής για την παραμονή του στον ΟΤΕ: έως και σήμερα η διοίκηση αρνείται να συμμορφωθεί παραβιάζοντας κατάφωρα τη δικαστική απόφαση.

«Μετά και τη δεύτερη δικαστική απόφαση (13.7.21), η Διεύθυνση Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού, σε ανυπόγραφο e-mail της, κατακρίνει τις αποφάσεις (!) που με δικαίωσαν και προαναγγέλλει ότι θα τις εφαρμόσει στον βαθμό που είναι ‘πρακτικά δυνατόν’, λες και η Deutsche Telekom δεν είναι υποχρεωμένη να σέβεται την ελληνική Δικαιοσύνη» τονίζει στην «Α» ο Μ.Κ., εκλεγμένος στην ΟΜΕ - ΟΤΕ.

Στην τελευταία βλαπτική του μετακίνηση βρέθηκε σε υπηρεσία που μεταφερόταν στη θυγατρική των τηλεφωνικών κέντρων (E-Value) και αντέδρασε νομικά, αλλά ο ΟΤΕ δεν εφάρμοσε ποτέ την προσωρινή διαταγή (30.12.2020) για τη μη μεταφορά του εκεί.

Με την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων εκδόθηκε στις 13.7.2021 διαταγή για την αναστολή της μετακίνησής του (μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης) και την απασχόλησή του σε οικονομικό έργο στη μητρική εταιρεία.

Εάν η εργοδοσία δεν διστάζει να φερθεί έτσι σε εκπρόσωπο των εργαζομένων, τι μπορούν να περιμένουν οι χιλιάδες συνάδελφοί του μετά τη λήξη και της ΣΣΕ;

Η ανεξέλεγκτη «ελευθερία» του επιχειρείν

Κατά σύμπτωση, αυτές τις μέρες που ο Μ.Κ. δικαιώθηκε για δεύτερη φορά από τη Δικαιοσύνη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την πώληση του ποσοστού (54%) που κατέχει ο ΟΤΕ στην Telekom Romania Communications S.A. Ακόμα ένα βήμα απο-επένδυσης που θα μετατραπεί σε «έκτακτο μέρισμα στους μετόχους και επαναγορά ιδίων μετοχών» (πηγή: euro2day.gr, 28.7.21) -επιβεβαιώνοντας τα περί «γενναιοδωρίας» του Μ. Τσαμάζ.

Για το 2020 ο  Όμιλος ΟΤΕ ανακοίνωσε κύκλο εργασιών 3.258,9 εκατομμύρια ευρώ, μειωμένο κατά μόλις 1,3%. Η προσαρμοσμένη κερδοφορία EBITDA ανήλθε στα 1.223,6 εκατομμύρια ευρώ και το περιθώριο EBITDA αυξήθηκε στο 37,5%.

Δεν υποχωρεί όμως ούτε βήμα από το σχέδιο απαλλαγής της μητρικής εταιρείας από το επαχθές για την ίδια «κόστος» των εργασιακών σχέσεων, που μεταφέρονται σε τρίτες εταιρείες με την ανοχή της κυβέρνησης και άλλων θεσμικών παραγόντων.

«Η αποκοπή και μεταφορά υπηρεσιών σε θυγατρικές αποτελεί καταχρηστική συμπεριφορά, αφού σκοπό έχει την άμεση ή βαθμιαία καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων των πληττόμενων εργαζομένων, δεδομένου ότι ο ΟΤΕ ως μητρική και δεσπόζουσα εταιρεία θα αποτελεί σε κάθε περίπτωση τον αληθή και πραγματικό τους εργοδότη, αφού τα ανατιθέμενα σε αυτούς καθήκοντα και υπηρεσίες ήταν και είναι έως και σήμερα πλήρως ενταγμένα στην παραγωγική δραστηριότητα του ΟΤΕ και θα συνεχίσουν να συνδέονται αναπόσπαστα με αυτήν» ξεκαθαρίζει ο Δ. Περπατάρης.

Υπογραμμίζει ότι η περίπτωση της απόσχισης κλάδων στον ΟΤΕ αποτελεί «μια ακόμα έκφανση για τα ανεξέλεγκτα όρια άσκησης της επιχειρηματικής ελευθερίας του εργοδότη, που μπορεί να προβαίνει προσχηματικά σε τέτοιου είδους επιχειρηματικά μέτρα, επικαλούμενος ακόμα και προστατευτικά για τους εργαζόμενους νομοθετήματα, όπως ακριβώς είναι το Π.Δ. 178/2002».

του Τάσου Γιαννόπουλου

** Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν κατορθώσαμε να επικοινωνήσουμε με το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας για να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τις καταγγελίες των εργαζομένων

Απόφαση - σταθμός του Αρείου Πάγου: Πλήρης καταβολή δεδουλευμένων στους εργαζόμενους του Δημοσίου

πηγή: www.cnn.gr

Ανατροπή στη μέχρι τώρα νομολογία φέρνει η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η οποία αναγνωρίζει ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με κάθε μορφής σύμβαση εργασίας
(έργου, ορισμένου χρόνου, stage, κ.λπ.) δικαιούνται πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων τους ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες που οι συμβάσεις τους έχουν κριθεί άκυρες.

Μέχρι τώρα ίσχυε το εξής: έαν η πρόσληψη δεν ήταν νόμιμη τότε ο εργαζόμενος έχανε όχι μόνο τη δουλειά του αλλά και τα δεδουλευμένα του παρόλο που το Δημόσιο ή οι λοιποί φορείς του δημοσίου τομέα αποδέχονταν κανονικά την εργασία του.

Πλέον με τη βαρυσήμαντη απόφαση της (υπ’ αριθμ. 4/2021) Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, κρίθηκε ότι κατά την ορθή έννοια του νόμου, σε περίπτωση άκυρης σύμβασης εργασίας, αλλά και γενικότερα σύμβασης παροχής υπηρεσιών (συμβάσεις έργου, ορισμένου χρόνου, stage, κ.λπ.), ο πλουτισμός του εργοδότη συνίσταται σε αυτήν καθ’ εαυτήν την εργασία που ο εργοδότης έλαβε και η οποία ενσωματώθηκε στην υπάρχουσα περιουσία του, από την οποία και δεν μπορεί πλέον να αποχωρισθεί.

Και ο πλουτισμός αυτός υπάρχει, σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, ανεξαρτήτως του αν η σύμβαση είναι έγκυρη ή άκυρη: Εφόσον η σύμβαση είναι έγκυρη, ο εργαζόμενος θα λάβει ό,τι προβλέπει η σύμβασή του, αρκεί ο μισθός του να μην υπολείπεται του νομίμου. Αν όμως η σύμβαση είναι άκυρη, αυτό δεν σημαίνει ότι ο εργοδότης επιτρέπεται να πλουτίσει αδικαιολόγητα σε βάρος του εργαζομένου.

Άδεια αναψυχής στην εποχή της πανδημίας

Άρθρο Δημήτρη Περπατάρη στο Powergame.gr 

Α. Οι διατάξεις του θεσμικού πλαισίου που αφορούν την ετήσια άδεια των εργαζομένων είναι δημοσίας τάξης, με συνέπεια να μην επιτρέπεται και να είναι άκυρη κάθε αντίθετη ρητή ή σιωπηρή συμφωνία, καθώς και η παραίτηση του εργαζομένου από τις σχετικές αξιώσεις.

Επίσης κατά τη διάρκεια της ετήσιας άδειας, απαγορεύεται η απόλυση του εργαζομένου.

Β. Χρόνος χορήγησης της ετήσια άδειας

Η ετήσια άδεια του εργαζομένου χορηγείται σε συνεννόηση με τον εργοδότη ως προς το χρόνο χορήγησής της και, σε κάθε περίπτωση, εντός διμήνου από την υποβολή σχετικού αιτήματος από τον εργαζόμενο.

Οι μισοί τουλάχιστον εργαζόμενοι μίας επιχείρησης πρέπει να πάρουν την άδεια μέσα στο χρονικό διάστημα από την 1η Μαΐου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου.

Οι εργοδότες οι οποίοι απασχολούν εργαζόμενους που προστατεύουν παιδιά έως 16 ετών (φυσικά ή υιοθετημένα) και παιδιά άνω των 16 ετών με αναπηρία, υποχρεούνται κατά τον προγραμματισμό του χρόνου χορήγησης των ετήσιων αδειών απουσίας του προσωπικού τους να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των εργαζομένων αυτών.

Οι εργοδότες υποχρεούνται να χορηγήσουν την ετήσια άδεια που δικαιούνται οι εργαζόμενοι, πριν από τη λήξη του ημερολογιακού έτους στο οποίο αφορά.

Γ. Διάρκεια ετήσιας άδειας

Η χορήγηση της ετήσιας άδειας με αποδοχές των εργαζομένων υπολογίζεται με βάση το ημερολογιακό έτος.

Ο εργαζόμενος δικαιούται αναλογία χρόνου ετήσιας άδειας από την έναρξη της απασχόλησής του, σύμφωνα με το εβδομαδιαίο σύστημα εργασίας του (πενθήμερο ή εξαήμερο), χωρίς να απαιτείται να συμπληρώσει συγκεκριμένο διάστημα προϋπηρεσίας στον εργοδότη του. Συγκεκριμένα, κατά το πρώτο ημερολογιακό έτος που προσελήφθη ο εργαζόμενος, ο εργοδότης υποχρεούται να του χορηγήσει, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, αναλογία των ημερών αδείας που δικαιούται, σύμφωνα με τους μήνες απασχόλησής του. Κάθε εργαζόμενος με σχέση εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου, δικαιούται από την έναρξη της εργασίας του μέχρι τη συμπλήρωση δωδεκαμήνου να λάβει το ποσοστό της αδείας του. Η αναλογία αυτή υπολογίζεται στη βάση των 20 εργάσιμων ημερών ετήσιας άδειας για όσους εργάζονται πενθήμερο και των 24 εργάσιμων ημερών για όσους εργάζονται εξαήμερο.

Κατά το δεύτερο ημερολογιακό έτος, αφού ο εργαζόμενος συμπληρώσει δωδεκάμηνη εργασία, δικαιούται άδεια 21 ημερών (πενθήμερη εργασία) και 25 ημερών (εξαήμερη εργασία).

Για το τρίτο και τα επόμενα εργασιακά έτη, ο εργαζόμενος δικαιούται από την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους την κανονική ετήσια άδειά του με αποδοχές, δηλαδή 22 ημέρες (πενθήμερη εργασία) και 26 ημέρες (εξαήμερη εργασία).

Μετά τη συμπλήρωση 10 ετών εργασίας στον ίδιο εργοδότη ή προϋπηρεσίας 12 ετών σε οποιονδήποτε εργοδότη, ο εργαζόμενος δικαιούται άδεια 25 εργάσιμων ημερών (πενθήμερη εργασία) και 30 εργάσιμων ημερών (εξαήμερη εργασία).

Μετά τη συμπλήρωση 25ετούς υπηρεσίας σε οποιονδήποτε εργοδότη, οι εργαζόμενοι δικαιούνται μία επιπλέον ημέρα αδείας, δηλαδή 26 ημέρες (πενθήμερη εργασία) και 31 ημέρες (εξαήμερη εργασία).

 Στις ημέρες της ετήσιας άδειας υπολογίζονται μόνο οι εργάσιμες ημέρες. Ως εκ τούτου, δεν περιλαμβάνονται οι Κυριακές, οι επίσημες αργίες, οι κατ’ έθιμον αργίες, οι ημέρες ασθένειας και οι ειδικές άδειες, που προβλέπονται από άλλες διατάξεις, εάν συμπέσουν με αυτήν (π.χ. άδεια γάμου, άδεια γέννησης τέκνου, άδεια μητρότητας).

Δ. Τρόπος χορήγησης της ετήσιας άδειας

Ο βασικός κανόνας είναι ότι η ετήσια άδεια χορηγείται συνεχόμενα και για το σύνολο των ημερών που δικαιούται ο εργαζόμενος ανάλογα με την προϋπηρεσία του.

Σε περίπτωση που ισχύουν ευνοϊκότεροι όροι (π.χ. από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κανονισμό εργασίας, επιχειρησιακή συνήθεια ή έθιμο) ως προς την ετήσια άδεια των εργαζομένων και το επίδομα αδείας, αυτοί υπερισχύουν.

 Όλα τα στοιχεία που αφορούν τη χορήγηση της ετήσιας άδειας των εργαζομένων καταχωρίζονται υποχρεωτικά από τον εργοδότη στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», μέσω της υποβολής του εντύπου Ε11 (γνωστοποίηση στοιχείων ετήσιας κανονικής άδειας).

Στο έντυπο Ε11 καταχωρίζονται τον Ιανουάριο κάθε έτους τα στοιχεία των εργαζομένων που έλαβαν την ετήσια άδεια και το επίδομα αδείας κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος και έχουν καταχωρισθεί στο ειδικό βιβλίο αδειών.

Ε. Κατάτμηση άδειας

Επιτρέπεται, κατ` εξαίρεση, η κατάτμηση του χρόνου αδείας εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους σε δύο περιόδους, εξαιτίας ιδιαίτερα σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης της επιχείρησης. Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη περίοδος της αδείας δεν μπορεί να περιλαμβάνει λιγότερες των έξι εργάσιμων ημερών σε εξαήμερη εβδομαδιαία εργασία και των πέντε εργάσιμων ημερών σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία ή των 12 εργάσιμων ημερών, εφόσον αφορά ανηλίκους που εργάζονται νόμιμα.

Μετά από έγγραφη αίτηση του εργαζομένου προς τον εργοδότη, η κατάτμηση του χρόνου αδείας επιτρέπεται και σε περισσότερες των δύο περιόδους, από τις οποίες η μία πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 12 εργάσιμες ημέρες σε εξαήμερη εβδομαδιαία εργασία και 10 εργάσιμες ημέρες σε πενθήμερη ή 12 εργάσιμες ημέρες, εφόσον αφορά ανηλίκους που εργάζονται νόμιμα.

 Ειδικά, σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που απασχολούν τακτικό και εποχικό προσωπικό και παρουσιάζουν ιδιαίτερη σώρευση εργασίας που οφείλεται στο είδος ή στο αντικείμενο εργασιών τους, σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο του έτους, για το τακτικό προσωπικό, ο εργοδότης δύναται να χορηγεί το τμήμα της αδείας των 10 εργάσιμων ημερών επί πενθημέρου ή 12 επί εξαημέρου, οποτεδήποτε εντός του ημερολογιακού έτους.

 Επισημαίνεται ότι η αίτηση αυτή του εργαζομένου, καθώς και η απόφαση του εργοδότη, αν και δεν απαιτούν πλέον έγκριση από την αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), διατηρούνται στην επιχείρηση επί πέντε έτη και οφείλουν να είναι στη διάθεση των Επιθεωρητών Εργασίας.

ΣΤ. Αποδοχές αδείας και χρόνος καταβολής

– Το επίδομα αδείας κατοχυρώθηκε περαιτέρω με το άρθρο 2 της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ του 2010, το οποίο αναφέρει τα εξής:

«Ο μισθωτός που θεμελιώνει δικαίωμα κανονικής άδειας αναψυχής, αυτούσιας ή σε χρήμα, δικαιούται να λάβει και το επίδομα άδειας, το οποίο αποτελεί τακτικές αποδοχές του, υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο που υπολογίζονται και οι αποδοχές αδείας και υπόκειται στους ίδιους κανόνες με αυτές. Το επίδομα άδειας ισούται με το σύνολο των πράγματι καταβαλλόμενων τακτικών συνήθων αποδοχών της άδειας, με τον περιορισμό ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αποδοχές 15 ημερών γι’ αυτούς που αμείβονται με μηνιαίο μισθό και 13 ημερών γι’ αυτούς που αμείβονται με ημερομίσθιο ή κατά μονάδα εργασίας ή με ποσοστά ή και με άλλον τρόπο.

Το αντίστοιχο επίδομα άδειας προκαταβάλλεται κατά τη λήψη της άδειας αναψυχής ή τμήματος αυτής μαζί με τις αποδοχές αδείας.

Γενικές ή ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κανονισμών εργασίας και λοιπών κανονιστικών πράξεων, που καθορίζουν ευνοϊκότερους τρόπους υπολογισμού, καταβολής και γενικά παροχής του επιδόματος άδειας, υπερισχύουν και διατηρούνται σε ισχύ.

Το άρθρο 6 της ΕΓΣΣΕ 1997 για τη χορήγηση του επιδόματος άδειας σε περίπτωση πρόωρης λύσης της σχέσης εργασίας εξακολουθεί να ισχύει, διαγραφομένων των λέξεων «πριν ο μισθωτός συμπληρώσει παρά τω αυτώ εργοδότη δωδεκάμηνον συνεχή απασχόλησιν», λόγω της μεταγενέστερης τροποποίησης των προϋποθέσεων για τη λήψη άδειας.

– Στην περίπτωση που ο εργοδότης δεν χορηγεί την άδεια που αιτήθηκε ο εργαζόμενος, έως το τέλος του ημερολογιακού έτους, οφείλει να καταβάλει τις αποδοχές του οφειλόμενου χρόνου αδείας με προσαύξηση 100%, συν το επίδομα αδείας.

Στις περιπτώσεις αυτές, ο χρόνος κατά τον οποίο ο εργαζόμενος τελούσε σε αναστολή της σύμβασής του, θα πρέπει να προσμετράται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τον υπολογισμό των ανωτέρω χρόνων προϋπηρεσίας, προκειμένου ο εργαζόμενος να θεμελιώνει δικαίωμα λήψης των επιπλέον αυτών ημερών άδειας αναψυχής, όπως άλλωστε θα συνέβαινε, αν είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Παρατηρούμε επίσης ότι, πολλοί εργαζόμενοι γονείς, λόγω λήψης άδειας ειδικού σκοπού, ενδεχομένως να έχουν καταναλώσει το σύνολο των ημερών άδειας αναψυχής που δικαιούνται. Υπενθυμίζεται ότι, προϋπόθεση για τη λήψη άδειας ειδικού σκοπού, είναι η χρήση μίας ημέρας κανονικής άδειας, για κάθε τρεις ημέρες άδειας ειδικού σκοπού. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση εξάντλησης της κανονικής άδειας λόγω χρήσης άδειας ειδικούς σκοπού, προκύπτει αδυναμία του εργαζομένου αφενός να λάβει το δικαιούμενο για την ανάπαυσή του χρόνο, αφετέρου να ξανακάνει χρήση ενός εκ των μέτρων διευκόλυνσης για τους εργαζόμενους γονείς, δηλαδή της άδειας ειδικού σκοπού.

Ζ. Άδεια αναψυχής: Τι ισχύει για την αναστολή συμβάσεων και την άδεια ειδικού σκοπού

Στις περιπτώσεις αυτές, ο χρόνος κατά τον οποίο ο εργαζόμενος τελούσε σε αναστολή της σύμβασής του, θα πρέπει να προσμετράται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τον υπολογισμό των ανωτέρω χρόνων προϋπηρεσίας, προκειμένου ο εργαζόμενος να θεμελιώνει δικαίωμα λήψης των επιπλέον αυτών ημερών άδειας αναψυχής, όπως άλλωστε θα συνέβαινε, αν είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Παρατηρούμε επίσης ότι, πολλοί εργαζόμενοι γονείς, λόγω λήψης άδειας ειδικού σκοπού, ενδεχομένως να έχουν καταναλώσει το σύνολο των ημερών άδειας αναψυχής που δικαιούνται. Υπενθυμίζεται ότι, προϋπόθεση για τη λήψη άδειας ειδικού σκοπού, είναι η χρήση μίας ημέρας κανονικής άδειας, για κάθε τρεις ημέρες άδειας ειδικού σκοπού. Ως εκ τούτου, σε περίπτωση εξάντλησης της κανονικής άδειας λόγω χρήσης άδειας ειδικούς σκοπού, προκύπτει αδυναμία του εργαζομένου αφενός να λάβει το δικαιούμενο για την ανάπαυσή του χρόνο, αφετέρου να ξανακάνει χρήση ενός εκ των μέτρων διευκόλυνσης για τους εργαζόμενους γονείς, δηλαδή της άδειας ειδικού σκοπού.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ Δικαστική Απόφαση συμβασιούχων εργαζομένων του ΔΗΜΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΧΑΝΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ

Η ΠΡΩΤΗ Δικαστική Απόφαση διαδικασίας Ασφαλιστικών Μέτρων του Πρωτοδικείου Αθήνας ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΝΕΙΑ στο σκεπτικό της ολόκληρης της πρόσφατης Απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και την υιοθετεί αυτούσια ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ!

Αφορά συμβασιούχους εργαζομένους του ΔΗΜΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΧΑΝΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.

Μάλιστα στη δίκη εκπροσωπήθηκε και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ !

ΙΣΤΟΡΙΚΗ κατά το σκεπτικό της η Απόφαση σύμφωνα με δήλωση του πληρεξουσίου Δικηγόρου των εργαζομένων του Δήμου, Δημήτρη Περπατάρη αφού το Δικαστήριο διατάσσει την απασχόλησή τους μέχρι την έκδοση ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ επί της κυρίας αγωγής δηλαδή μέχρι να κριθεί το θέμα της εργασιακής τακτοποίησής τους και από το Εφετείο!

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΕΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ: ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ / ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Ιδιαίτερα σημαντική και ελπιδοφόρα είναι η σημερινή ημέρα, για τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, καθώς σε αίτηση χορήγησης προσωρινής διαταγής για επανα-πρόσληψη που υπέβαλλαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου των Αθηνών, ο δικαστής που έκρινε την αίτηση, απεφάνθη θετικά και υπέρ της επανα-πρόσληψής τους. 

Μάλιστα πρόκειται για τους πρώτους «θετικούς» καρπούς της  πρόσφατης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που ανοίγει τον δρόμο για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων. 

Πρόκειται για το γνωστό θέμα στο πανελλήνιο των απολυμένων συμβασιούχων καθαριστριών, οι οποίες ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Ελληνικού Δημοσίου και Υπουργείου Οικονομικών, δυστυχώς εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με αποτέλεσμα κάθε φορά να «ελεημονούν» για πολιτική παρέμβαση που θα διατάξει την ανανέωση της σύμβασής τους. 

Η παρέμβαση δε αυτή, άλλες φορές δεν γίνεται και άλλες φορές γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση, γεγονός που οδηγεί εκατοντάδες καθαρίστριες και καθαριστές στην ανεργία. Άπαντες γνωρίζουν πως οι ανάγκες καθαριότητας του Υπουργείου Οικονομικών είναι αν μη τι άλλο μόνιμες και διαρκείς, έτσι ώστε να μην δικαιολογείται, το εργασιακό καθεστώς των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.

Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι καθαρίστριες και καθαριστές βρίσκονται εδώ και χρόνια υπό καθεστώς «ομηρίας» της ατολμίας και της αδράνειας των κυβερνήσεων να ρυθμίσουν το εν λόγω ζήτημα, διατάσσοντας την μονιμοποίηση τους. Παρ’ όλα αυτά προσφέρουν με ζήλο και ευσυνειδησία τις υπηρεσίες τους φροντίζοντας για την δημόσια υγιεινή των χώρων που οι πολίτες καθημερινά επισκέπτονται. 

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως σε ερώτηση του Προέδρου των Πρωτοδικών που δίκασε την συγκεκριμένη υπόθεση, κατά την χθεσινή δικάσιμο  «αν καλύπτονται τώρα οι ανάγκες καθαριότητας του Υπουργείου Οικονομικών και αν υπάρχει κάποια προκήρυξη εν εξελίξει» το Ελληνικό Δημόσιο δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις, ούτε προσκόμισε σχετικά αποδεικτικά έγγραφα. 

Από αύριο, οι καθαρίστριες που δικαιώθηκε η αίτησή τους θα επιστρέψουν στις θέσεις εργασίας τους για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο Υπουργείο Οικονομικών μέχρι την τελική και οριστική τους δικαίωση. Η μόνη δίκαιη λύση, που θα βγάλει από το καθεστώς ομηρίας και ανασφάλειας τις εργαζόμενες, αλλά και που θα δώσει μια αξιόπιστη λύση καθαριότητας στις Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου και του Υπουργείου Οικονομικών είναι η μονιμοποίησή τους!

ΔΥΟ ΑΚΟΜΗ ΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΑΝΑΣΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΘΥΓΑΤΡΙΚΕΣ ΤΗΣ Ο.Τ.Ε. Α.Ε.

Στις ήδη εκδοθείσες θετικές αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναφορικά με το αίτημα των εργαζομένων της Ο.Τ.Ε Α.Ε για αναστολή της μετακίνησής τους στις θυγατρικές εταιρίες της, ήρθαν να προστεθούν ακόμα ΔΥΟ ΘΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

Στις 06/04/2021 εκδικάσθηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δυο αιτήσεις εργαζομένων της Ο.Τ.Ε Α.Ε τις οποίες είχαμε καταθέσει, αιτούμενοι να ανασταλεί η παράνομη μετακίνηση των εργαζομένων στην θυγατρική εταιρία «Cosmote E- Value». Πρόκειται για την δεύτερη κατά σειρά Πρόεδρο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η οποία κρίνει θετικά το ζήτημα της παράνομης μετακίνησης των εργαζομένων της Ο.Τ.Ε Α.Ε στις θυγατρικές της εταιρίες.

Υπενθυμίζουμε πως λίγους μήνες πριν με την επιμέλεια του γραφείου μας, είχαν εκδοθεί επίσης δυο θετικές αποφάσεις Προέδρου του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίες είχαν κρίνει το παράνομο της εν λόγω μετακίνησης.

Ο αγώνας των εργαζομένων συνεχίζεται έχοντας πλέον σημαντικό ιστορικό θετικών αποφάσεων, οι οποίες αυξάνουν τις πιθανότητες ευδοκίμησης του αιτήματος αναστολής μετακίνησης στις θυγατρικές της Ο.Τ.Ε Α.Ε. 

 Αθήνα 12/04/2021 
 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ 
 ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Ξαναγυρνούν στις δουλειές τους 150 απολυμένοι εργαζόμενοι στον Δήμο Πατρέων


150 απολυμένοι εργαζόμενοι κοινής ωφέλειας με χαμένη Προσωρινή Διαταγή και Ασφαλιστικά Μέτρα ξαναγυρίζουν αύριο για δουλειά στο Δήμο Πατρέων.

 

Ο μόνος σίγουρα χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνουμε!!


Δικηγορική Εταιρεία
ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗ κ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ

ΠΛΗΡΗΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ (9) ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΟΠΑΓΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ (9) ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ:
ΔΕ, ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΔΕ, ΤΕ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΤΕ, ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ
ΤΕ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΠΕ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ
ΤΕ, ΔΙΟΙΚΤΙΚΟΥ-ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ
ΠΕ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ- ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
ΔΕ, ΤΕ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ- ΘΥΡΩΡΟΣ
ΤΕ, ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ.

ΜΕ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ, ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΚΛΗΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΑΝΕΛΑΛΔΙΚΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΘΕΤΙΚΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ !


Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών σε διαδικασία Προσωρινής Διαταγής κατά τη χθεσινή δικάσιμο της 17ης Φεβρουαρίου 2021 απέρριψε αναστολή του ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ κατά Απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου και αφορούσε εργαζόμενους καθαριότητας του Δήμου. οι εργαζόμενοι είχαν ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ και ο Δήμος άσκησε Έφεση με επίκληση του άρθρου 103 του Συντάγματος και αναστολή εκτέλεσης (μη τακτοποίησης των εργαζομένων) μέχρι την απόφαση του Εφετείου.

Ο Πρόεδρος Πρωτοδικών απέρριψε την αίτηση αναστολής του ΔΗΜΟΥ!

ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ στο μεγαλύτερο Πρωτοδικείο της Χώρας και το πρώτο Δικαστήριο πανελλαδικά στο οποίο έγινε προσκόμιση και επίκληση της πρόσφατης Απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που υπερβαίνει το εμπόδιο της Συνταγματικής δήθεν "απαγόρευσης" του άρθρου 103 του Συντάγματος για όλους τους συμβασιούχους που έχουν απασχοληθεί ΓΙΑ ΠΡΏΤΗ ΦΟΡΑ μετά το έτος 2001.

 ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑΡΞΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 2001 ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ!

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ 

(έβδομο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2021 (*)

 «Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 5 – Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου – Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα – Διαδοχικές συμβάσεις ή παράταση της πρώτης σύμβασης – Ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο – Απόλυτη συνταγματική απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου – Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας»

Στην υπόθεση C760/18, με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Λασιθίου (Ελλάδα) με απόφαση της 4ης Δεκεμβρίου 2018, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 4 Δεκεμβρίου 2018, στο πλαίσιο της δίκης Μ.Β. κ.λπ.

κατά

Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) «Δήμος Αγίου Νικολάου»,

Συγκεκριμένα επισημαίνει το Δικαστήριο ότι:

 – (σκ. 71) «Όσον αφορά τη σημασία του γεγονότος ότι το άρθρο 103 παράγραφος 8 του Ελληνικού Συντάγματος τροποποιήθηκε μετά την έναρξη της ισχύος οδηγίας 1999 70 και πριν από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο με σκοπό να απαγορευτεί απόλυτα στο δημόσιο τομέα η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, αρκεί η υπενθύμιση ότι μια οδηγία, παράγει έννομα αποτελέσματα έναντι του κράτους-μέλους αποδεκτή και, συνεπώς, έναντι όλων των εθνικών αρχών είτε κατόπιν της δημοσίευσης της είτε, ανάλογα με την περίπτωση, από την ημερομηνία της κοινοποίησης της»,

 – (σκ. 72) «Εν προκειμένω η οδηγία 1999/70 προβλέπει ρητά στο άρθρο 3 ότι αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσης της στην επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δηλαδή στις 10 Ιουλίου 1999»,

– (σκ. 74) «κατά συνέπεια όλες οι αρχές των κρατών μελών ακόμα και όταν προβαίνουν σε αναθεώρηση του συντάγματος έχουν την υποχρέωση να εξασφαλίζουν την πλήρη αποτελεσματικότητα των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης».

Κατόπιν τούτου το Δικαστήριο καταλήγει ότι ο εθνικός δικαστής υποχρεούται να ερμηνεύσει και να εφαρμόσει όλες τις διατάξεις του εσωτερικού δικαίου (εν προκειμένω τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 3 ν. 2112/1920 – σκ.63) προκειμένου στο πλαίσιο της ρήτρας 5 της οδηγίας 1999/70 να αποτραπεί η καταχρηστική χρησιμοποίηση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, μολονότι εθνικές διατάξεις συνταγματικής φύσης απαγορεύουν απολύτως τέτοια μετατροπή όσον αφορά το δημόσιο τομέα.