Μέχρι και σήμερα είχαν εκδοθεί μόνο πρωτόδικες θετικές αποφάσεις διαδικασίας Εργατικών Διαφορών για κρίσιμο ζήτημα της εργασιακής τακτοποίησης των εργαζομένων αυτής της πολυπληθούς αριθμητικά κατηγορίας καθώς και Απόφαση του Αρείου Πάγου για το ζήτημα των αποδοχών τους που υπολείπονταν των τακτικών αποδοχών υπαλλήλων των υπηρεσιών απασχόλησής τους. Έχουν επίσης αρχίσει να δικαιώνονται, μετά από πολύχρονη καθυστέρηση, στο δίκαιο αίτημά τους για την ασφαλιστική τους κάλυψη με ένσημα ασφάλισης για συνταξιοδότηση (είχαν μόνο το ιατροφαρμακευτικό πακέτο κάλυψης όσο απασχολούνταν) και για όλα τα χρονικά διαστήματα πραγματικής απασχόλησής τους (πρόσφατα εκδόθηκαν από το γραφείο μας σχετικές Δικαστικές Αποφάσεις των αρμοδίων Διοικητικών Δικαστηρίων που έχουν παρουσιαστεί αποκλειστικά στην ιστοσελίδα www.aftodioikisi.gr).
Είναι όμως η πρώτη φoρά που ανώτερο Δικαστήριο της χώρας και μάλιστα το μεγαλύτερο Εφετείο της το Εφετείο Αθηνών με την υπ΄ αριθ. 3674/2020 τελεσίδικη Απόφασή του δικαιώνει εργαζόμενη αυτής της κατηγορίας αποδίδοντας της ισότιμα δικαιώματα ως προς τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα του Ελληνικού Δημοσίου (Υπουργείο Οικονομικών) διατάσσοντας την κατάταξη της εργαζόμενης σε θέση αορίστου χρόνου!
Όπως δήλωσε ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος της δικαιωθείσας εργαζόμενης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ Εργατολόγος και Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο :
"Για όλους εμάς τους νομικούς συμπαραστάτες των εργαζομένων που πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή και αγωνιζόμαστε μέχρι και σήμερα, παρά τα χρόνια που περάσανε και τις πολλές αρνητικές αποφάσεις και που δεν το βάλαμε κάτω εγκαταλείποντας τις σχετικές υποθέσεις και τους εργαζομένους τους, είναι μια ύψιστη στιγμή δικαίωσης από την ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη.
Μεγάλη ιστορική επιτυχία που θα ήθελα να την αφιερώσω στην μνήμη του φίλου και μαχόμενου συναδέλφου Βαγγέλη Μπέη που μαζί δώσαμε τα δίσεκτα χρόνια τις δικαστικές αυτές μάχες και που ο πρόωρος χαμός του μας στέρησε από το λαμπρό νομικό μυαλό του και το ήθος στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων αυτών των εργαζομένων – παιδιών ενός κατώτερου θεού για πολλούς.
Αυτών των εργαζομένων που για χρόνια αποτέλεσαν αντικείμενο της πιο ανισότιμης και δυσμενούς εργασιακής μεταχείρισης από το σύνολο των συμβασιούχων εργαζομένων της χώρας μας παρά το γεγονός ότι με την φτηνή εργασία τους κάλυπταν επί χρόνια ανάγκες των υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα"
