α) Εν όψει της δέσμευσης που απορρέει από το προσωρινό δεδικασμένο της επίμαχης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το Δημόσιο υποχρεούται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της, να αποδέχεται προσωρινά τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες των αιτούντων στη θέση και με τις αποδοχές που αυτοί είχαν και μετά τη λήξη των συμβάσεών τους, υπό την έννοια της διατήρησης του ίδιου μισθολογικού και ασφαλιστικού καθεστώτος που είχαν προηγουμένως, μέχρι την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της κύριας αγωγής τους. Η καταβολή των αποδοχών τους κατά το χρονικό αυτό διάστημα θα βαρύνει το Δημόσιο που ήταν διάδικος στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων, κατά την οποία πιθανολογήθηκε ότι ήταν και ο πραγματικός εργοδότης αυτών, και συνεπώς καταλαμβάνεται από τα αντικειμενικά και υποκειμενικά όρια του προσωρινού δεδικασμένου της επίμαχης απόφασης (άρθρα 321-334 ΚΠολΔ, και ιδίως 325 περ. 1 ΚΠολΔ), καθώς και από τις συνέπειες της εκτελεστότητάς της (άρθρο 700 παρ. 1 ΚΠολΔ). (ομοφ.)
β) Από τη γραμματική και τελολογική ερμηνεία του άρθρου 326 παρ. 5 του Ν. 4072/2012, με το οποίο προστέθηκαν τα επίμαχα εδάφια στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν. 3068/2002, δεν προκύπτει υποχρέωση των αιτούντων να προσκομίζουν μηνιαίως ισόποση εγγυητική επιστολή Τραπέζης, προκειμένου να λαμβάνουν τις αποδοχές τους από το Δημόσιο σε εκτέλεση της εν λόγω απόφασης, διότι η θεσπισθείσα με την ανωτέρω διάταξη ρύθμιση αφορά σε δικαστικές αποφάσεις ή άλλους εκτελεστούς τίτλους που υπόκεινται σε ένδικα μέσα ή ένδικα βοηθήματα και από τους οποίους απορρέει άμεσα χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου. (ομοφ.)