Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ αριθμό 12082/2012 απόφαση του κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ακύρωσε το πρόγραμμα εκ περιτροπής εργασίας για 2 εργαζόμενες (εκ των οποίων η μία εντός της 18μηνης προστασίας της μητρότητας) σε γνωστή εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της αντιπροσώπευσης και εμπορίας ποτών. Οι αιτούσες οι οποίες είχαν ήδη δηλώσει σε ένδειξη καλής θέλησης ότι θα αποδέχονταν μείωση στις αποδοχές τους πριν την επιβολή του συστήματος εκ περιτροπής εργασίας υπέστησαν μείωση στις απολαβές τους μεγαλύτερης της τάξεως του 40% και 60% των αρχικών τους αποδοχών.
Η ανωτέρω προσωρινή διαταγή εναρμονίζεται πλήρως με την διαμορφούμενη Νομολογία κατόπιν της 468/2012 αποφάσεως του Β1 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου η οποία επισημαίνει οτι δεν γίνεται να μετακυλίεεται η ευθύνη για την αντιμετώπιση της οικονομικής ζημίας των εσφαλμένων επιλογών των οργάνων των επιχειρήσεων στην πλευρά των εργαζομένων οι οποίοι δεν μπορούν να πλέον να ανταπεξέλθουν στα έξοδα επιβίωσης των οικογενειών τους. Επιπροσθέτως ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το Δικαστήριο επιδίκασε μισθούς υπερημερίας στις αιτούσες ενώ υποχρέωσε παράλληλα την αντίδικο εταιρεία να αποδέχεται προσωρινά την εργασία των αιτουσών υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της τακτικής αγωγής τους. Επιπλέον σημαντικότατο στοιχείο της ανωτέρω απόφασης είναι η εκτεταμένη ανάλυση των σχετικών διατάξεων του Συντάγματος οι οποίες καταλήγουν σύμφωνα με το ανωτέρω σκεπτικό στην «υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών πλήρους απασχόλησης όλων των πολιτών». Ειδικότερα στην ανωτέρω απόφαση παρουσιάζονται και αναλύονται διεξοδικά όλα τα κριτήρια τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά τον περιορισμό του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της εργασίας, ήτοι η αρχή της αναλογικότητας, η απαγόρευση της καταχρηστικής επιβολής περιορισμών, το απαραβίαστο του πυρήνα του δικαιώματος, η αρχή της ισότητας καθώς και τα όρια εκ της ομαλής κοινωνικής συμβίωση και της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος τα οποία κριτήρια δεν αφήνουν στην πλευρά της εργοδοσίας την ανέλεγκτη επιβολή μονομερών περιορισμών προς τον εργαζόμενο.
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠ.
ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ Κ. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
