Ως προς τον τρόπο υπολογισμού του χρόνου προϋπηρεσίας επί του οποίου υπολογίζονται οι δικαιούμενες ημέρες κανονικής αδείας των μεταφερθέντων σε Υπηρεσίες του Δημοσίου πρώην εργαζομένων των εταιρειών Ολυμπιακή Αεροπορία Υπηρεσίες α.ε., Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε. και Ολυμπιακές Αερογραμμές Α.Ε. λεκτέα τα ακόλουθα :
Ως προς το δικαίωμα λήψης της ετήσιας κανονικής αδείας των μεταφερθέντων σε εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 3717/2008 (ΦΕΚ 239Α 26-11-2008 / Κοινωνικές ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους στις εταιρείες «Ολυμπιακές Αερογραμμές Α.Ε.», «Ολυμπιακή Αεροπορία-Υπηρεσίες Α.Ε.» και «Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε.» και άλλες διατάξεις) πρώην εργαζομένων των εταιρειών Ολυμπιακή Αεροπορία Υπηρεσίες α.ε., Ολυμπιακή Αεροπλοϊα Α.Ε. και Ολυμπιακές Αερογραμμές Α.Ε. και συγκεκριμένα ως προς το ζήτημα του πιο διάστημα προϋπηρεσίας συνυπολογίζεται για τον ακριβή υπολογισμό των ημερών αδείας που έκαστος εξ αυτών δικαιούται να λάβει από την νέα Υπηρεσία του Δημοσίου και ευρύτερου Δημοσίου Τομέα στην οποία μεταφέρθηκε, νόμω βάσιμη και ορθή είναι η απάντηση ότι ο χρόνος της αδείας δεν εξαρτάται μόνο από τον χρόνο της παρεχομένης υπηρεσίας στις νέες Υπηρεσίες απασχόλησής τους αλλά και από την συνολικά διανυθείσα προϋπηρεσία τους στις προηγούμενες εργοδότριες εταιρείες τους για τους ακόλουθους λόγους :
Τα άρθρα 48, 49 και 53 του Ν. 3528/2007 στα οποία ρητά παραπέμπει ο Ν. 3839/2000 για το συγκεκριμένο ζήτημα αφορούν σε μεταταγέν (όχι μεταφερθέν) προσωπικό με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, διαδικασία που όντως κατά της Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας αναλύεται σε ταυτόχρονη απόλυση από μία θέση και διορισμό σε άλλη.
Εν προκειμένω όμως πρόκειται περί μεταφοράς και όχι περί μετάταξης (διαδικασία άλλωστε που δεν νοείται για ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου εργαζόμενους ανωνύμων εταιρειών όπως εν προκειμένω οι πρώην εργοδότριες Ολυμπιακή Αεροπορία Υπηρεσίες α.ε., Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε. και Ολυμπιακές Αερογραμμές Α.Ε. .
Για τον λόγο τούτο άλλωστε ο σχετικός Νόμος κατά νομική ακριβολογία δεν χρησιμοποίησε τον όρο “μετάταξη” αλλά “μεταφορά” για να καταστήσει σαφές το ειδικό νομοθετικό καθεστώς ρύθμισης της συγκεκριμένης κατηγορίας προσωπικού, όπως αυτή αποτυπώνεται στις επιμέρους διατάξεις του.
Σε ουδεμία περίπτωση άλλωστε στην κατηγορία αυτή εργαζομένων δεν μπορεί να τύχουν αναλογικής εφαρμογής οι ισχύουσες διατάξεις περί μετάταξης ούτε βεβαίως επίκληση της σχετικής Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθόσον προκειμένου περί μετάταξης η απόλυση από τη μία θέση και ο διορισμός σε άλλη είναι ταυτόχρονη. Εν προκειμένω οι εργαζόμενοι απολυθέντες από τις πρώην εργοδότριες εταιρείες τους δεν μεταφέρθηκαν ταυτοχρόνως στις νέες θέσεις απασχόλησής τους στο Δημόσιο Τομέα (οι οποίες άλλωστε δεν υπήρχαν στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, προς τούτο δε απαιτήθηκε η σύσταση προσωποπαγών θέσεων για την υλοποίηση της μεταφοράς τους) αλλά όσοι εξ αυτών επιθυμούσαν τη μεταφορά τους σε υπηρεσίες του δημοσίου, θα έπρεπε ι να υποβάλουν σχετική αίτηση. Η αίτηση θα έπρεπε να υποβληθεί μέσα σε χρονικό διάστημα δύο μηνών από την ημέρα που θα τεθεί σε εκκαθάριση η εταιρεία στην οποία εργάζονται. Και η μεταφορά κάθε εργαζομένου θα ολοκληρωνόταν κατά την νομοθετική πρόβλεψη σε διάστημα τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης. Στη πράξη δε μεσολάβησε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Για τον λόγο τούτο άλλωστε προβλέφθηκε επίσης από τις διατάξεις του ιδίου Νόμου η χορήγηση από τον ΟΑΕΔ επιδόματος ειδικής επιδότησης ανεργίας (επομένως κατά τον Νομοθέτη δεν ήταν και δεν επρόκειτο να είναι χρονικά ταυτόχρονη η διαδικασία μεταφοράς από την μία θέση εργασίας στη θέση προς μεταφορά δηλαδή το καθεστώς ανεργίας θα ήταν μακροχρόνιο), για την αποφυγή τυχόν αρνητικών επιπτώσεων στο εισόδημά τους.
Είναι επομένως προφανές ότι δεν πρόκειται για την τυπική διαδικασία μετάταξης υπαλλήλου εν προκειμένω μάλιστα δεν πρόκειται καν για μετάταξη αλλά για μεταφορά δυνάμει ειδικού νομοθετικού καθεστώτος.
Και όχι μόνον τούτο : πέραν του ότι πρόκειται για ειδικό νομοθετικό καθεστώς μεταφοράς που υπερισχύει κάθε άλλης γενικής και ισχύουσας νομοθετικής ρύθμισης (πλην των περιπτώσεων όπου αν στον συγκεκριμένο Νόμο γίνεται ρητή αναφορά ή παραπομπή σε άλλη νομοθετική ρύθμιση) στον ίδιο Νόμο και στο άρθρο 7 το οποίο αναφέρεται στη διαδικασία και τα θέματα μεταφοράς του προσωπικού αυτού στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο Τομέα στην παρ. 8 ρητά γίνεται η πρόβλεψη ότι : “ Ο συνολικός χρόνος υπηρεσίας που έχει διανυθεί σε οποιαδήποτε εταιρεία που είναι Σημερινός εργοδότης ή Αρχικός Εργοδότης (σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 1) θεωρείται χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τα θέματα μισθολογικής εξέλιξης. Θα ήταν νομοθετικά αλυσιτελές αν το σύνολο της διανυθείσας προϋπηρεσίες στις πρώην εργοδότριες εταιρίες συνυπολογιζόταν για το μείζον (ήτοι τη μισθολογική εξέλιξη και την αντίστοιχη οικονομική επιβάρυνση) και όχι για το έλασσον ήτοι τον καθορισμό των ημερών κανονικής αδείας ενός εκάστου μεταφερθέντος εργαζομένου.
Αθήνα, 6 Ιανουαρίου 2011
Ο Γνωμοδοτών Δικηγόρος
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ
Ο Γνωμοδοτών Δικηγόρος
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠ. ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ
Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο - Εργατολόγος
ΑΜ Δ.Σ.Α. 18443
ΑΜ Δ.Σ.Α. 18443
