Δικαιώνεται συμβασιούχος του ΟΤΕΚ με αλληλοδιαδοχικές συμβάσειςορισμένου χρόνου

Με την υπ΄ αριθ. 5300/2010 οριστική Δικαστική Απόφαση διαδικασίας Ασφαλιστικών Μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δικαιώνεται συμβασιούχος του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ) με αλληλοδιαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Η απόφαση δέχεται ότι η εργαζόμενη-αιτούσα η οποία απασχολήθηκε με την ειδικότητα της θυρωρού, κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού και λόγω των σημαντικότατων προβλημάτων επιβίωσης που μετά την απόλυσή της αντιμετώπιζε (δύσκολη και με επιπλοκές επέμβαση στον πνεύμονα και ανάληψη στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας το οποίο χρηματοδοτούσε αποκλειστικά από τις αποδοχές της εργασίας της ) υποχρεώνει τον Οργανισμό να την απασχολεί μέχρι και την έκδοση Εφετειακής (τελεσίδικης δηλαδή Δικαστικής Απόφασης) δηλαδή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική νομολογία που θέτει την κόκκινη γραμμή δικαστικής προστασίας των απολυθέντων συμβασιούχων εργαζομένων αυτής της δύσκολης μετά το ΔΝΤ περιόδου τόσο για τις εργασιακές σχέσεις όσο και για την νομοθεσία προστασίας των εργαζομένων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Απόφαση εκδόθηκε στις 28 Ιουνίου 2010 ενώ η εργαζόμενη είχε ασκήσει Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων ήδη από το 2008 (με την απόλυσή της ) η δε κυρία αγωγή της έχει προσδιοριστεί για τον Μάρτιο του 2011, ημερομηνίες που από μόνοι τους δείχνουν το οξύτατο πρόβλημα ως προς τους χρόνους απονομής της Δικαιοσύνης στον τομέα του Εργατικού Δικαίου στην χώρα μας.

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος της εργαζόμενης εργατολόγος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ δήλωσε με αφορμή τη δημοσίευση της σημαντικής αυτής Δικαστικής Απόφασης : Με τις Αποφάσεις τους αυτές ο Έλληνες Δικαστές πείθουν ότι ο ανεξάρτητος δικαστικός έλεγχος μπορεί να αποτελέσει ουσιαστικό θεσμό προστασίας των εργαζομένων που αποτελούν αντικείμενο πολλαπλής και διαρκούς εκμετάλλευσης όποιο νομικός μανδύας και αν έχει χρησιμοποιηθεί για την εκμετάλλευσή τους αυτή (διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, έργου, προγράμματα stage κλπ). Η ετυμηγορία τους αυτή αποκτά και ουσιαστική αλλά και συμβολική σημασία σε μία εποχή που υπό την εκβιαστική σκέπη του ΔΝΤ επιχειρείται τόσο στην πρακτική όσο και στην εργατική νομοθεσία η πλήρης ελαστικοποίηση μέχρι κατάργησης οποιουδήποτε (έστω και ελάχιστου) προστατευτικού πλαισίου των εργασιακών δικαιωμάτων.