Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το δικαστήριο αιτιολογημένα απέρριψε ΟΛΑ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ :
1. Το αίτημα του Ελληνικού Δημοσίου για την απαγόρευση συνέχισης της συγκεκριμένης κινητοποίησης με την συγκεκριμένη μορφή, διάρκαια και αίτημα
2. Το αίτημα για κήρυξη της Απόφασης και ως προσωρινά εκτελεστής ως προς την ως άνω απαγόρευση
3. Το αίτημα για την απαγόρευση κάθε μελλοντικής κινητοποίησης με το αυτό ή παρεμφερές αίτημα
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ :
(1) Η αγωγή εισάγεται παραδεκτά ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί · κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 22 παρ. 4 εδ. α' του ν. 1264/1982, όπως ισχύει, 663 έως 676 ΚΠολΔ},και είναι εν μέρει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 23 παρ. 1, 2 του Συντάγματος, 19, 20 παρ. 1, 2 και 21 του ν. 1264/1982, 281 ΑΚ;'68, 70, 125 παρ, 1 εδ. 'α' και 176 ΚΠολΔ.Ωστόσο, το κύριο αίτημα-να υποχρεωθεί η εvαγομένη να διακόψει την εξαγγελθείσα απεργία πρέπει ν' απορριφθεί ως νόμω αβάσιμο, ενόψει του ότι το δίκαιο μας δεν αναγνωρίζει γενική αξίωση για πράξη. ή παράλειψη σ' αυτές τις περιπτώσεις, το δε δραστικό μέτρο διακοπής της απεργίας και παράλειψη της στο μέλλον θα έπρεπε να προβλέπεται ρητά, τέτοια, όμως, νομοθετική πρόβλεψη δεν υπάρχει (ΜονΠρΘεσ 2853/2011 αδημ, ΜονΠρΡοδ 45/2012 ΝΟΜΟΣ).
(2) Περαιτέρω, οι υπό κρίση πρόσθετες υπέρ της εvαγόμεvης παρεμβάσεις, αρμόδια και παραδεκτά ασκήθηκαν ενώπιον .του Δικαστηρίου τούτου (άρθρ. 31 παρ. 1 του Κ.Πολ..Δικ)χωρίς τηv προηγούμενη τήρηση προδικασίας {άρθρ. 231 και 656 του Κ.Πολ.Δικ),είναι νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 80, 669 παρ. 2 και 176 του Κ.Πολ.Δικ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμες και από ουσιαστική άποψη. Οι ως άνω αγωγή και πρόσθετες παρεμβάσεις, πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας (άρθρ. 31παρ. 1 και 246 του Κ.Πολ.Δικ}.
(3) Ομοίως, το έτερο κύριο αγωγικό αίτημα να απαγορευθεί κάθε άλλη αντίστοιχη μελλοντική απεργιακή κινητοποίηση με το ίδιο ή παρόμοιο περιεχόμενο, πέραν της αοριστίας του, αφοιJ δεν γίνεται επίκληση ότι έχει ήδη αποφασιστεί από τα αρμόδια όργανα του εναγομένου η πραγματοποίηση ανάλογων απεργιακών κινητοποιήσεων και, επομένως, επίκειται μετά βεβαιότητας η πραγματοποίηση τους, καθώς ότι εξ αυτών υφίσταται, με την επίκληση συγκεκριμένων περιστατικών άμεσος κίνδυνος βλάβης του ενάγοντος, είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθόσον δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν οι περιστάσεις και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα τελεί ενδεχόμενη νέα απεργιακή κινητοποίηση, σε περίπτωση δε πραγματοποίησης τέτοιας στο μέλλον η ενάγουσα έχει δικαίωμα να την προσβάλει ως παράνομη ή καταχρηστική και να προστατεύσει έτσι τα τυχόν προσβαλλόμεvα δικαιώματα της (βλ. σχετικά ΜοvΠρΑΘ1134/2008, ΜοvΠρΑΘ764/2007, ΜονΠρΑΘ 1936/2006 αδημ., ΜοvΠρΘεσ 3470/2012, ΜονΠpΘεσ 8492/2013 ΝΟΜΟΣ).Μη νόμιμο και απορριπτέο τυyχάνει και το .παρεπόμενο αίτημα κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, κατόπιν της απόρριψης των παραπάνω κύριων καταψηφιστικών αιτημάτων, με τα οποία συνέχεται, ως μη νόμιμων.
Η Απόφαση είναι κόλαφος για το Ελληνικό Δημόσιο που επέλεξε με μεγάλη χρονική καθυστέρηση την πρωτοφανή στα συνδικαλιστικά και δικαστικά χρονικά πρακτική της προσβολής απεργίας της Τριτοβάθμιας και ανώτατης συνδικαλιστικής οργάνωσης απεργίας της ΑΔΕΔΥ η οποία μάλιστα όπως ομολόγησε κατά τη διεξαγωγή της δίκης δεν του δημιουργεί κανένα λειτουργικό πρόβλημα στις υπηρεσίες αλλά έχει ανατρέψει τις διαδικασίες και τις προθεσμίες εφαρμογής του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης, προσβολή δηλαδή που υπαγορεύτηκε από Κυβερνητική εντολή και μόνο !
Η απόφαση αναγνωρίζει την έλλειψη νομιμότητας της συγκεκριμένης κινητοποίησης για το τυπικό λόγο της μη λήψης απόφασης από το Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, ερμηνεία την οποία όχι μόνο δεν αποδεχόμαστε αλλά θα προσβάλλουμε στο Εφετείο Αθηνών αφού επιχειρείται η καθιέρωση μνημονιακών απαγορεύσεων στο απεργιακό δικαίωμα στο όνομα του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου του Ν 1264/1982. Όμως το κρίσιμο διακύβευμα της πολυήμερες απεργιακής μας κινητοποίησης η οποία συνεχίζεται και νόμιμα και κανονικά και με την ίδια πάντα μαζική συμμετοχή είναι ακριβώς ότι κόντρα σε όλες τις προθεσμίες που σαρώθηκαν από τη δικαιολογημένη αντίδραση και συμμετοχή των συναδέλφων σε κάθε Υπηρεσία, μέρα με την μέρα ερχόμαστε πιο κοντά στην κατάργηση του αντισυνταγματικού και αντιυπαλληλικού εκτρώματος που υπονομεύει και τη Δημόσια Διοίκηση της χώρας μας και το εργασιακό παρόν και μέλλον των εργαζομένων της
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ :
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΠΑΤΑΡΗΣ – ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΠΡΑ
